Зялёная рошча нада мной шумела,
А я маладая з парынем сядзела.
Нешто прытрапілась, і я задрамала,
А кагда прачнулась - парыня ня стала.
Танцавала карапэт - парвала бацінкі,
Засталіся на нагах чулкі ды рызінкі.
А музыкі граюць, а чулкі спадаюць,
А падошвы з бацінок сабакі цягаюць.
Дзяўчыначка Надзя, чаму ты худая?
Ці ж цябе ня кормяць, мая дарагая?
А музыкі граюць, а вы людзі чуйця.
Покуль ногі не баляць - з намі патанцуйця.
Дзяўчыначка Тося, ты мяне ня бойся,
Я цябе ня трону, ты ні беспакойся.
А музыкі граюць, а вы людзі чуйця.
Покуль ногі не баляць - з намі патанцуйця.
Дзяўчыначка Галя села ля сарая,
Куды ж цябе чорт панёс, мая дарагая?
Села ля сарая, задзерла спадніцу -
Ніхто замуж ні бярэ такую дурніцу!
-А чаго ж ты, лысы,
Без валос застаўся?
-А таму што без расчоскі -
Граблямі часаўся.
-А чаго ж ты, лысы,
Без валос застаўся?
-А таму што рана
З дзеўкамі кахаўся.
-А чаго ж ты, лысы,
А чаго ты бледны?
-А таго я бледны,
Што я вельмі бедны.
А я маладая з парынем сядзела.
Нешто прытрапілась, і я задрамала,
А кагда прачнулась - парыня ня стала.
Танцавала карапэт - парвала бацінкі,
Засталіся на нагах чулкі ды рызінкі.
А музыкі граюць, а чулкі спадаюць,
А падошвы з бацінок сабакі цягаюць.
Дзяўчыначка Надзя, чаму ты худая?
Ці ж цябе ня кормяць, мая дарагая?
А музыкі граюць, а вы людзі чуйця.
Покуль ногі не баляць - з намі патанцуйця.
Дзяўчыначка Тося, ты мяне ня бойся,
Я цябе ня трону, ты ні беспакойся.
А музыкі граюць, а вы людзі чуйця.
Покуль ногі не баляць - з намі патанцуйця.
Дзяўчыначка Галя села ля сарая,
Куды ж цябе чорт панёс, мая дарагая?
Села ля сарая, задзерла спадніцу -
Ніхто замуж ні бярэ такую дурніцу!
-А чаго ж ты, лысы,
Без валос застаўся?
-А таму што без расчоскі -
Граблямі часаўся.
-А чаго ж ты, лысы,
Без валос застаўся?
-А таму што рана
З дзеўкамі кахаўся.
-А чаго ж ты, лысы,
А чаго ты бледны?
-А таго я бледны,
Што я вельмі бедны.